De Jongen Met Baard Die Naar Nieuw Zeeland Ging
Door: Koen
Blijf op de hoogte en volg Koen
01 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Auckland
Beste burgers, boeren, boeven en buitenlui,
Dit is het verhaal over een jongen met een baard die naar het kiwi land ging. Voordat ik echter met dit verhaal begin wil ik graag twee aantekeningen plaatsen over de gebeurtenissen die plaatsvonden voordat de betreffende jongeheer in kwestie naar de andere kant van de wereld vertrok.
Aantekening 1:
Ik wil graag iedereen bedanken voor de lieve aanmoedigingen, berichtjes, veel-plezier-wensingen en tips! Het heeft mijn zin om te gaan alleen maar vergroot!
Einde aantekening 1.
Aantekening 2:
Omdat de meest gestelde vraag voordat ik ging luidde: "Wat doe je daar straks met je baard?" zal het u niet verwonderen dat mijn aangenaam warme gezichtsbeharing ook een centrale plek in zal nemen in de beschrijving van dit wollige doch ook spannende avontuur. Wees gewaarschuwd.
Einde aantekening 2.
En toen stond ik opeens op een vliegveld aan de andere kant van de wereld! En ik was blij! Blij dat ik verlost was van 24 uur rijst eten (als ontbijt, lunch en avondeten, dat alles meerdere keren maar dan in andere volgorde, dankjewel South Korean Airlines!), blij dat ik mn benen kon bewegn, weer in een bed kon slapen en natuurlijk: dat ik in het paradijs aangekomen was!
Mijn eerste honderd woorden in Auckland waren:
Wow, wauww, ik kan echt niet geloven dat ik hier nu echt ben, woww, etc.
Je ziet het waarschijnlijk al voor je: mijn blije enthousiaste hoofd en rondspringend als een dartelend duifje in de lente.
Annelies haalt me op van het vliegveld. Geweldige vrouw. Meteen kletsen en vragen en behulpzaam, ontzettend aardig, wat een heerlijk welkom. Ze brengt me naar hun huis ongeveer een half uur van Auckland, wow. De oprit is ongelofelijk stijl ("It's probably steeper than the biggest hill in holland") en ik denk dat ze gelijk heeft haha. De tuin is letterlijk een oerwoud, palmbomen groeien dwars door huis, vogels in tien kleuren fladderen in het rond, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de jacuzzi, het uitzicht over de heuvels en de Walking Track die dwars door hun tuin loopt. Wow.
"You can call us your New Zealand dad and mom," zei Jim bij het avondeten. Zijn zoons noemen hem Rambo maar hij is eigenlijk gewoon een hele grote knuffelbeer. De opmerking typeert de sfeer die in het huis hangt: je bent hier altijd welkom, en doe verder lekker waar je zin in hebt. "Mi casa e tu casa." Waar Annelies en Jim me helpen om me lekker relaxed van mn jetlag af te late komen, crosst James als een gek door de heuvels om me de omgeving te laten zien (holy shit hij rijdt echt hard).
De eerste paar daagjes waren chill. Dagje naar het strand geweest (het is hier 30 graden leuk he) en een ochtendje naar het Auckland Museum, waar maori's rondlopen bijna in hun blootje en waar vulkanen uitbarsten recht voor je neus. Toen was het tijd om afscheid te nemen. Tijd om zelf op reis te gaan.
Ik ben gisteren aangekomen in het City Garden Backpackers hostel, een gaaf oud Europees pand met grote kamers en chille mensen. Het eerste dat opviel: veel baarden! Ik voel me er thuis. De heimwee begon heftig, maar hij begint langzaam weg te ebben en ik denk best dat ik het hier leuk ga hebben :) Morgen ga ik op pad met Julius (niet die van Cleopatra), op weg naar The Bay of Islands in Northland! Het schijnt er de hemel op aarde te zijn dus dat lijkt me wel leuk. Ontzettend veel zin om op pad te gaan, en deze gekke stad met zijn rechte straten te verlaten.
Nogmaals dankjulliewel voor al jullie lieve berichtjes. Die doen me goed :)
Deel twee zal spoedig volgen!
Groet van een kiwi met baard.
Dit is het verhaal over een jongen met een baard die naar het kiwi land ging. Voordat ik echter met dit verhaal begin wil ik graag twee aantekeningen plaatsen over de gebeurtenissen die plaatsvonden voordat de betreffende jongeheer in kwestie naar de andere kant van de wereld vertrok.
Aantekening 1:
Ik wil graag iedereen bedanken voor de lieve aanmoedigingen, berichtjes, veel-plezier-wensingen en tips! Het heeft mijn zin om te gaan alleen maar vergroot!
Einde aantekening 1.
Aantekening 2:
Omdat de meest gestelde vraag voordat ik ging luidde: "Wat doe je daar straks met je baard?" zal het u niet verwonderen dat mijn aangenaam warme gezichtsbeharing ook een centrale plek in zal nemen in de beschrijving van dit wollige doch ook spannende avontuur. Wees gewaarschuwd.
Einde aantekening 2.
En toen stond ik opeens op een vliegveld aan de andere kant van de wereld! En ik was blij! Blij dat ik verlost was van 24 uur rijst eten (als ontbijt, lunch en avondeten, dat alles meerdere keren maar dan in andere volgorde, dankjewel South Korean Airlines!), blij dat ik mn benen kon bewegn, weer in een bed kon slapen en natuurlijk: dat ik in het paradijs aangekomen was!
Mijn eerste honderd woorden in Auckland waren:
Wow, wauww, ik kan echt niet geloven dat ik hier nu echt ben, woww, etc.
Je ziet het waarschijnlijk al voor je: mijn blije enthousiaste hoofd en rondspringend als een dartelend duifje in de lente.
Annelies haalt me op van het vliegveld. Geweldige vrouw. Meteen kletsen en vragen en behulpzaam, ontzettend aardig, wat een heerlijk welkom. Ze brengt me naar hun huis ongeveer een half uur van Auckland, wow. De oprit is ongelofelijk stijl ("It's probably steeper than the biggest hill in holland") en ik denk dat ze gelijk heeft haha. De tuin is letterlijk een oerwoud, palmbomen groeien dwars door huis, vogels in tien kleuren fladderen in het rond, en dan heb ik het nog niet eens gehad over de jacuzzi, het uitzicht over de heuvels en de Walking Track die dwars door hun tuin loopt. Wow.
"You can call us your New Zealand dad and mom," zei Jim bij het avondeten. Zijn zoons noemen hem Rambo maar hij is eigenlijk gewoon een hele grote knuffelbeer. De opmerking typeert de sfeer die in het huis hangt: je bent hier altijd welkom, en doe verder lekker waar je zin in hebt. "Mi casa e tu casa." Waar Annelies en Jim me helpen om me lekker relaxed van mn jetlag af te late komen, crosst James als een gek door de heuvels om me de omgeving te laten zien (holy shit hij rijdt echt hard).
De eerste paar daagjes waren chill. Dagje naar het strand geweest (het is hier 30 graden leuk he) en een ochtendje naar het Auckland Museum, waar maori's rondlopen bijna in hun blootje en waar vulkanen uitbarsten recht voor je neus. Toen was het tijd om afscheid te nemen. Tijd om zelf op reis te gaan.
Ik ben gisteren aangekomen in het City Garden Backpackers hostel, een gaaf oud Europees pand met grote kamers en chille mensen. Het eerste dat opviel: veel baarden! Ik voel me er thuis. De heimwee begon heftig, maar hij begint langzaam weg te ebben en ik denk best dat ik het hier leuk ga hebben :) Morgen ga ik op pad met Julius (niet die van Cleopatra), op weg naar The Bay of Islands in Northland! Het schijnt er de hemel op aarde te zijn dus dat lijkt me wel leuk. Ontzettend veel zin om op pad te gaan, en deze gekke stad met zijn rechte straten te verlaten.
Nogmaals dankjulliewel voor al jullie lieve berichtjes. Die doen me goed :)
Deel twee zal spoedig volgen!
Groet van een kiwi met baard.
-
01 Februari 2015 - 08:26
Mum And Dad:
Hoi Koen,
Leuk om je eerste blog te lezen, hopelijk gaan er nog veel volgen. Bay of Islands, here you come, weer een nieuw vlaggetje op onze Nieuw-Zeeland kaart in de keuken! Enjoy and take care, Jan en Marion -
01 Februari 2015 - 08:59
Ilse Verburgh:
Heeee koen, leuk om te lezen!!! Je schrijft lekker weg dn leest dus ook lekker weg!
Fijn dat de start goed is, geniet ervan en laat het lekker op je afkomen! Zoen! Ilse -
01 Februari 2015 - 08:59
Ilse Verburgh:
Heeee koen, leuk om te lezen!!! Je schrijft lekker weg dn leest dus ook lekker weg!
Fijn dat de start goed is, geniet ervan en laat het lekker op je afkomen! Zoen! Ilse -
01 Februari 2015 - 09:22
Bert Verburgh(opa Bert):
Goeie start, koen! En leuk,om je zo te kunnen volgen. Mooi land, he.? Vergeet Rotorua niet.... Stinkt wel, maar heel,bijzonder... Veellezier en groeten van
Oma en opa. -
01 Februari 2015 - 09:24
Bijlsma:
Leuk om te lezen papi. Geniet ervan!! -
01 Februari 2015 - 11:42
Jozefien:
Hi there , Koen
Watlgoed om je eerste ervaringen/indrukken in dit 1ste verslag te lezen : o.a. ook omdat je zo leuk schrijft!
Ben nu al benieuwd naar het vervolg van je reis! groetjes, Jozefien and fam -
01 Februari 2015 - 14:31
Maikel De Reuver:
Joo Koen!
Gaat ie gewoon even op reis naar Nieuw-Zeeland! Heel vet om je blog te lezen man. Kijk uit naar de volgende. Geniet ervan! -
08 Februari 2015 - 11:10
Geert, Anne-Mieke, Juul, Iza:
Hoi Koen,
Leuk om je eerste blog te lezen van jouw avontuur in Nieuw-Zeeland.
Geniet ervan en uitkijken met oversteken...!
Anne-Mieke, Geert, Iza en Juul -
08 Februari 2015 - 16:51
Oma Jo:
hoi Koen,
Ik hoop dat je 't erg naar je zin hebt, zo te zien (lezen) wel. Geniet overal van maar doe voorzichtig! groetjes, oma Jo -
09 Februari 2015 - 21:18
Bram Verburgh:
Ha Koen,
Leuke blog en leuk om te volgen. Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal (en je foto met gegroeide baard)
Groetjes Bram
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
